Mgr Brouwet’s Oriëntaties, bisschop van Tarbes en Lourdes

In deze bladzijden wil ik enkele oriëntaties bieden voor de komende jaren, opdat de chapelains, personeelsleden van het Heiligdom, zie-kenhelpers en bedevaartdirecteurs, vrijwilligers en partners van het Heiligdom samen kunnen werken om de zending die ons werd toevertrouwd beter te volbrengen. Het is mijn doel een algemene richting te geven, om ons te helpen in het bepalen van onze toekomstige projecten en in de beslissingen die we zullen te nemen hebben. Aarzel niet om deze vragen op te nemen, niet alleen in de werkvergaderingen van het Heiligdom, maar ook in de congressen van de bedevaarten en in de ontmoetingen van de Hospitaliteiten!

In die tijd was er een bruiloft te Kana in Galilea, waarbij de moeder van Jezus aanwezig was. Jezus en zijn
leerlingen waren eveneens op die bruiloft uitgenodigd. Toen de wijn opraakte zei de moeder van Jezus tot
Hem: “Ze hebben geen wijn meer.” Jezus zei tot haar: “Vrouw, is dat soms uw zaak? Nog is mijn uur niet
gekomen.” Zijn moeder sprak tot de bedienden: “Doet maar wat Hij u zeggen zal.” Nu stonden daar volgens
het reinigingsgebruik der Joden zes stenen kruiken, elk met een inhoud van ongeveer honderd liter. Jezus zei
hun: “Doet die kruiken vol water.” Zij vulden ze tot bovenaan toe. Daarop zei Hij hun: “Schept er nu wat uit en
brengt dat naar de tafelmeester.” Dat deden ze. De tafelmeester proefde van het water dat in wijn veranderd
was. Hij wist niet waar die wijn vandaan kwam, maar de bedienden die het water geschept hadden wisten
het wel. Zodra hij geproefd had riep hij de bruidegom en zei hem: “Iedereen zet eerst de goede wijn voor
en wanneer men eenmaal goed gedronken heeft de mindere. U het de goede wijn tot nu toe bewaard.” Zo
maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen
geloofden in Hem. [Uit het Evangelie volgens Johannes (2, 1-11)]

“Ga aan de priesters zeggen dat men in processie naar hier moet komen en dat men er een kapel moet bouwen.” I n het Heiligdom van Lourdes staan wij in dienst van de vraag van de Maagd Maria op 2 maart 1858 tijdens de 13e verschijning aan Bernadette.
Wat houdt die opdracht in?

  • “De bedevaarten verwelkomen door toegang te bie- den tot de Grot et de bron, door de pelgrims te bege- leiden in de stappen van Bernadette naar de school van Maria.
  • De Kerk bouwen door de verkondiging van het Evangelie en de viering van de sacramenten van de eucharistie en de verzoening.” In die povere Grot van Massabielle heeft een hoekje van de hemel de aarde geraakt, opdat alle pelgrims Gods nabijheid, tederheid en vreugde mogen ervaren, waarvan Maria het gezicht en de dienares is.

Het is onze taak er over te waken dat allen die naar het Heiligdom komen zich bij de Grot laten raken door
de onvoorwaardelijke liefde van Jezus. Onze predicatie, onze projecten, onze initiatieven, onze erken moeten allemaal daartoe leiden. Dat is de grootsheid van onze verantwoordelijkheid: ons zoals in Kana in dienst stellen van de genodigden, onder de leiding van Maria, opdat de Heer zijn werk kan doen in de harten,
een werk van barmhartigheid.

Ons Heiligdom moet een oord zijn waar de mannen en vrouwen die naar de Grot gaan begrijpen hoezeer
zij door God worden bemind.

Wij moeten elke keer weer naar die opdracht terugkeren, hem uitdiepen, hem ontwikkelen en hem aan-
passen aan de actuele situaties.

De opeenvolgende bisschoppen, met de rectoren, de chapelains en al hun medewerkers hebben sinds
de verschijningen zich altijd weten in dienst te stellen van de pelgrims en hun verwachtingen, dorst en verlangens begrepen. Zij hebben de boodschappen van O.L.Vrouw kunnen uitleggen en er de draagkracht en
de dringendheid voor hun tijd van begrepen. Wij zijn de erfgenamen van een lange ervaring van de viering van Gods genade en van de predicatie van het Evangelie. Het jubileum van 2008, voor de 150 e verjaardag van de verschijningen van Maria aan Bernadette, hebben de gehechtheid van de katholieken aan het Heiligdom getoond. Het heeft er ook de vitaliteit van getoond.

Wij hebben onze ervaring opgedaan door ondermeer samen te werken met de bedevaartorganisaties,
zowel diocesane als associatieve. Elk jaar komen er meer dan 600 van deze groepen naar Lourdes. Zij vormen “de wervelkolom” van ons bedevaartseizoen en bepalen het ritme ervan. Dank zij hen kunnen jaarlijks honderdduizenden christenen naar de Grot van Massabielle komen, vaak begeleid door hun bisschop.

In deze bladzijden wil ik enkele oriëntaties bieden voor de komende jaren, opdat de chapelains, personeelsleden van het Heiligdom, zie-kenhelpers en bedevaartdirecteurs, vrijwilligers en partners van het Heiligdom samen kunnen werken om de zending die ons werd toevertrouwd beter te volbrengen. Het is mijn doel een algemene richting te geven, om ons te helpen in het bepalen van onze toekomstige projecten en in de beslissingen die we zullen te nemen hebben. Aarzel niet om deze vragen op te nemen, niet alleen in de werkvergaderingen van het Heiligdom, maar ook in de congressen van de bedevaarten en in de ontmoetingen van de Hospitaliteiten!

Deze oriëntaties zijn de vrucht van het werk van twee jaar van de Raad van Lourdes, een raad die bestaat uit chapelains en kaderpersoneel van het Heiligdom en die elke maand samenkomt.

1. De verkondiging van het Evangelie

In de komende jaren zou ik willen onze inspanningen centreren op het onthaal van de losse pelgrims, de
zieken of andersvaliden, de gezinnen en de jeugd.

De losse pelgrims

Wij weten dat de pelgrims die buiten een diocesane of associatieve bedevaart komen het talrijkst zijn en
zich onder elkaar organiseren. Het gaat om losse pelgrims, gezinnen of vriendengroepen. Zij komen naar
Lourdes voor één of meerdere dagen. Hun bedevaart ligt soms vervat in een grotere reis: vakantie in de Pyreneeen, in Frankrijk of in Europa. Velen kennen het Heiligdom al. Maar er zijn er ook veel die voor de eerste keer komen en de boodschap van Lourdes niet kennen. Sommige zijn gedoopt maar kennen weinig of
niets van het christelijke geloof. Sommige zijn geen chris-ten, behoren tot een ander geloof of zijn ongelovig.

Wij hebben een bijzondere verantwoordelijkheid voor deze pelgrims. Wij moeten verder de georganiseerde pelgrims verwelkomen, maar ook nadenken en nieuwe wegen zoeken om hen die individueel komen ook te verwelkomen; in het bijzonder hen die in Lourdes toekomen zonder te weten wat zij er zullen vinden noch hoe zij die enkele uren of dagen bij de Grot van Massabielle zullen beleven.

Laat ons vertrekken van een postulaat: allen die de poort van het heiligdom binnengaan hebben een zekere verwachting. Een geestelijke verwachting want zij weten dat in dit verschijningsoord de hemel in zekere zin de aarde heeft geraakt. Het is ook een heel concrete verwachting tegenover ons, want zij hebben nood aan
begeleiding bij dit bezoek.

Ik zou willen dat we hierover de komende maanden nadenken: hoe kunnen we de mensen, die op bedevaart komen, zonder te weten wat Lourdes is, die geen aanknopingspunten in het christelijke geloof hebben,
die soms zelfs het kruisteken niet kunnen maken of het Onze Vader bidden, verwelkomen, begeleiden en de nieuwheid van het Evangelie voorstellen? Hoe zullen wij naar hen toe gaan, hen verwelkomen zoals ze zijn en op hun ritme, en zonder vrees hun Jezus Christus verkondigen?

Het is een werk van evangelisatie die vraagt om grote beschikbaarheid, luisterbereidheid, geduld en een gevoel voor pastoraal. Men moet vanzelfsprekend deze pelgrims leiden naar al bestaande voorstellen zoals “de Pelgrims voor één dag” of de film die de boodschap van Lourdes voorstelt. Maar men moet ook de nodige tijd nemen met slechts enkele mensen, zonder te allen prijze te zoeken naar efficiëntie en rendement.

“Ik droom van een missionaire keuze die in staat is alles te veranderen”, schrijft paus Franciscus, “opdat de
gewoonten, de stijlen, de tijdschema’s, de taal en iedere kerkelijke structuur een kanaal worden dat meer dan voor de bescherming van zichzelf geschikt is, maar voor de evangelisatie van de huidige wereld. De hervorming van de structuren, die vraagt om een nieuwe pastorale opzet, kan alleen in deze zin worden verstaan: ervoor zorgen dat zij alle meer missionair worden, dat de gewone pastoraal op ieder niveau expansiever en opener is, dat zij degenen die in de pastoraal werkzaam zijn, een voortdurende houding van “erop uitgaan” doet aannemen en zo het positieve antwoord begunstigt van al degenen aan wie Christus zijn vriendschap aanbiedt” (Evangelii Gaudium, nr. 27).

« J’imagine un choix missionnaire capable de transformer toute chose, écrit le pape François dans l’exhortation apostolique Evangelii Gaudium, afin que les habitudes, les styles, les horaires, le langage et toute structure ecclésiale devienne un canal adéquat pour l’évangélisation du monde actuel, plus que pour l’auto-préservation. La réforme des structures, qui exige la conversion pastorale, ne peut se comprendre qu’en ce sens : faire en sorte qu’elles deviennent toutes plus missionnaires, que la pastorale ordinaire en toutes ses instances soit plus expansive et ouverte, qu’elle mette les agents pastoraux en constante attitude de “sortie” et favorise ainsi la réponse positive de tous ceux auxquels Jésus offre son amitié. » Evangelii Gaudium, 27.

Dit onthaal, die evangelisatie, is zeker eerst het werk van de chapelains en de religieuzen (M/V). Maar
het kan ook het werk zijn van vrijwilligers, van jongeren, die verlangen Christus te verkondigen door een
waarachtige christelijke initiatie voor te stellen.

Ik wil hiervoor dat we in het Heiligdom catechetische basis onderrichtingen aanbieden om allen te helpen die vragen vooruitgang te boeken in het christelijke leven. Het Heiligdom van Lourdes is een goede plek om onze relatie met Christus aan te moedigen en te versterken.

Het is ook noodzakelijk dat de chapelains in het dynamisme van het jaar van het geloof een aanwezigheid en onderrichting voortzetten, bij de grot, bij de baden en bij de kraantjes, vanuit het verlangen de bedevaarders te laten weten hoezeer zij door God worden bemind. Tijdens de verschijningen heeft de Maagd Maria aan Bernadette het gelaat getoond van Gods tederheid voor de mensheid. Deze tederheid, deze zorgzaamheid zijn op bijzondere wijze zichtbaar in het sacrament van de biecht en de verzoening, het hoogtepunt van de bedevaart naar Lourdes.

In de Apostolische brief Evangelii Gaudium biedt paus Franciscus de sleutel voor onze predicatie: “Wij
hebben opnieuw ontdekt dat er ook in de catechese een fundamentele rol is voor de eerste verkondiging,
oftewel het “kerygma”, dat het middelpunt moet vormen van de evangeliserende activiteit en van ieder
plan van kerkelijke vernieuwing. Het kerygma is trinitair. Het is het vuur van de Geest dat in de vorm van
tongen aan ons werd geschonken en ons doet geloven in Jezus Christus, die met zijn dood en verrijzenis
ons de oneindige barmhartigheid van de Vader openbaart en meedeelt. In de mond van de catechist klinkt
steeds weer de eerste verkondiging: “Jezus Christus houdt van je, Hij heeft zijn leven gegeven om je eredden en nu leeft Hij iedere dag aan je zijde om je te verlichten, om je te sterken, om je te bevrijden” (Evangelii Gaudium, nr. 164)

Het is onze bedoeling dat elke pelgrim Lourdes verlaat met deze boodschap van hoop in het hart.

De zieke en andersvalide pelgrims

In Lourdes bekleden zij de eerste plaats. Ik denk dat wij fier mogen zijn met de manier waarop zij worden
onthaald, in het bijzonder in de ziekencentra Notre-Dame, Marie Saint-Frai en Salus Infirmorum van UNITALSI.

Waarom komen zieke of andersvalide mensen naar Lourdes? Om er in geloof een bedevaart te doen. Het
is onze zending die bedevaart mogelijk en vruchtbaar te maken. Het is noodzakelijk dat elk van hen in de mate van het mogelijke betrokken wordt bij de voorbereiding van de bedevaart, en dat wij voor, tijdens en na de bedevaart luisterbereid zijn: bereid te luisteren naar hun projecten, naar hun wensen en hun verwachtingen.

Laat ons niet vergeten dat het vaak zieke of andersvalide mensen zijn die de “gezonde” mensen evangeliseren? Door hun gehechtheid aan Christus, door hun gebed, door hun vreugde en hun vertrou-
wen in de Heer. Zij versterken onze hoop. Wij ontvangen in die zin heel wat getuigenissen, trouwens vaak
komend van de jongste pelgrims.

In dit verband zoeken een aantal bedevaarten een grotere autonomie te bevorderen voor zieke of andersvalide personen. Het klopt dat Lourdes een lange ervaring heeft in de begeleiding van deze pelgrims, in het bijzonder dank zij de ziekenhelpers en allen die de mensen in de ziekencentra bijstaan. Maar er ontstaan nieuwe initiatieven die een grotere autonomie voor deze zieke pelgrims mogelijk maken. Sommige groepen stellen hun voor om bijvoorbeeld met de gezonde pelgrims in het hotel te logeren. Ik geloof dat wij moeten nadenken over deze initiatieven en over onze manier om bij de zieke pelgrims aanwezig te zijn met allen die bij deze diensten betrokken zijn.

Ten slotte, wij weten dat het aantal zieke pelgrims lichtjes vermindert. Ondermeer de zwaarst zieken. Dit
heeft gedeeltelijk te maken met de groeiende moeilijkheid om hen langs het spoor naar het Heiligdom
te leiden. Maar er is een andere en diepere reden: wij aarzelen om mensen van wie de gezondheidstoestand broos is naar Lourdes uit te nodigen. In de hospitalen, ziekenhuizen en bejaardentehuizen vreest de directie principieel om hun inwoners te laten reizen. Daarom zijn het de families, de bezoekers en de aalmoezeniers die vanuit hun vertrouwen op God hen moeten aanmoedigen om naar Lourdes te gaan. Niet om daar een wonder te verwachten, maar om hun leven in geloof, hun hoop en hun persoonlijke verworteling in het leven van de genade te sterken.

Wij zullen, in samenwerking met de Hospitaliteiten en de bedevaartdirecteurs voorstellen doen aan de bisdommen en de aalmoezeniersdiensten om de komst naar Lourdes van de zwakste mensen te bevorderen.

De gezinnen

De gezinnen hebben heel speciaal nood aan ondersteuning en hulp. Veel van deze zoeken een herbronning van het geloof, waarmee iedereen, ouders en kinderen, kunnen worden aangemoedigd in hun christelijk leven. De persoonlijkheid van Bernadette, haar eenvoudig geestelijk parkoers onder de leiding van Maria, het gelovige en biddende leven van de familie Soubirous in de Boly-molen en het cachot en de geest van tedere liefde die er woonde, zijn allemaal onderwerpen ter bezinning voor de gezinnen.

Met alle structuren van het Heiligdom, met Cité Saint-Pierre, met de religieuze gemeenschappen van
Lourdes, de pensions en de hotels zullen wij onderzoeken hoe wij de gezinnen kunnen opvangen, in het
bijzonder deze bij wie de financiële middelen ontbreken om een dergelijke reis te ondernemen. Wij moeten ook werk maken van het onthaal en de bewaking van kleine kinderen, om hun ouders de kans te geven tijd voor zichzelf te nemen.

Wij signaleren hierbij ook heel wat grootouders die hun kleinkinderen naar Lourdes meebrengen, om hun
tijdens de vakanties dit oord van genade en herbronning te doen ontdekken. Wij willen ook hen aanmoedigen en helpen om hun verblijf te organiseren.

De jongeren

Het Heiligdom is voor de jongeren een ware levensschool. Door de liturgie, door de dienst aan de zieken of de andersvaliden, door de ervaring die ze kunnen opdoen van de universele Kerk. Lourdes is een plek bij
uitstek om de fundamenten van het christelijk leven te ontdekken, in werking te stellen of te ontwikkelen: God loven, het sacramentele leven, de dienst aan de anderen – in het bijzonder aan de zwaksten – de openheid voor de wereldkerk, de ontmoeting met de christelijke gemeenschappen in hun grote diversiteit, de nabijheid van alle generaties en standen, de broederlijke ontmoeting met de herders van de Kerkpriesters en bisschoppen.

Met de Jeugddienst van het Heiligdom zullen wij kijken welke nieuwe voorstellen er ontwikkeld kunnen
worden. Ondermeer opdat er jongeren bij andere jongeren vurige getuigen worden van het geloof in Christus.

De verwachtingen van de pelgrims begrijpen

Het lijkt mij in verband met het onthaal noodzakelijk een instrument te ontwikkelen voor een enquête onder de pelgrims, om te weten hoe zij de kwaliteit van ons onthaal beoordelen. Het is heel moeilijk beslissingen te nemen, indien wij geen enkel objectief middel hebben om hen te kennen die naar het Heiligdom komen en te weten of wij aan hun verwachtingen beantwoorden. Zonder deze middelen voor een enquête gaan wij alleen voort op indrukken en gevoelens die niet altijd overeenstemmen met de realiteit. Natuurlijk zijn de bedevaartdirecteurs kostbare medewerkers. Maar wij moeten ook het oordeel kennen van hen die niet in georganiseerde groepen komen.

Wij moeten ook de ruimte ontwikkelen voor dialoog op het Internet, om de band met de pelgrims te bewaren en zelf nauw aan te sluiten bij hun vragen en suggesties. Ook op het spiritueel vlak.

2. De internationalisering

De pelgrims uit andere continenten worden steeds talrijker. Zij komen in kleine groepen of in familieverband. Soms hebben zij zieken bij, vaak ook jongeren. Zij komen uit India, Sri Lanka, Australië, de VSA, Brazilië, het Nabije Oosten, China, Korea, Japan, Afrika…

Heel wat van deze hebben contact met bevriende religieuze gemeenschappen in Lourdes (ik denk aan
de Koreaanse, Libanese of Chinese zusters) en worden zo naar het Heiligdom geleid. Wij moeten die in-
spanning voortzetten om het Heiligdom voor iedereen toegankelijk te maken en onthalend voor de pelgrims
van alle continenten.

Langs onze website zullen wij de boodschap van Lourdes en de geboden mogelijkheden om op bedevaart te komen beter doen kennen. Ik zou graag de website ontwikkeld zien met versies in het Arabisch,
Chinees en Portugees.

Met onze rechtstreekse televisieuitzendingen kan onze website ook een hulp zijn voor hen die niet naar
Lourdes kunnen komen en toch verbonden willen blijven met hen die bij de Grot bidden.

Wij moeten de signalisatie in het Heiligdom herwerken: haar eenvoudiger en duidelijker maken om op een
klare wijze de belangrijkste plaatsen voor de bedevaart aan te duiden. Maar er moet daarbij ook worden gedacht aan die nieuwe talen, opdat alle pelgrims zich welkom mogen voelen. Er moeten ook folders met
een samenvatting van de boodschap van Lourdes beschikbaar zijn in diezelfde talen.

Wij moeten ook de geleverde inspanning verder zetten om de diversiteit van de talen te integreren in de
liturgie en in de processies. Naast het Frans, Italiaans, Engels en Spaans moet men altijd aandacht schenken aan de aanwezige grote groepen om een lezing, voorbeden of een deel van de rozenkrans in hun taal te voorzien.

Anderzijds moet er over worden gewaakt dat de vieringen niet worden verzwaard door de herneming van de lezingen van de Mis. De vertaling van de teksten op de schermen kan volstaan.

Algemeen gesproken moeten de verschillende talen volgens de beschikbare middelen worden verwelkomd. Maar het gebruik van die talen mag niet de overhand nemen op het goede verloop van de liturgie, van haar schoonheid, haar eenvoud of de richtlijnen van het rituaal.

Laten we er trouwens over waken dat de talen nooit in competitie met de andere treden. Ik vraag aan ieder-
een hiervoor begrip op te brengen en geen geest van ontevredenheid of verdeeldheid te ontwikkelen. Wij
moeten ons laten leiden door de Geest van Pinksteren en niet door de Geest van Babel (Genesis 11, 1-9)

3. De herinrichting van de omgeving van de Grot

De omgeving van de Grot – van het Rozenkransplein tot de brug van de Baden – is het hart van ons Heiligdom. Indien wij zoveel pelgrims kunnen ontvangen, dan is het juist omdat de plaats er zich toe leent om de genade van Lourdes te ontvangen. De plaats van de verschijningen is vrij toegankelijk, in open lucht (‘open hemel’ in het Frans, veelbetekenend). De pelgrim wordt op het Rozenkransplein met de open armen van een moeder ontvangen. Hij hoeft geen enkele deur binnen te gaan, geen enkele trap te beklimmen. Hij is er onmiddellijk op de plaats waar Bernadette zich bij Maria ophield. En met alle andere aanwezigen, ongeacht hun situatie, richt hij zich als een arme met zijn gebed tot God.

Wij moeten voor deze genadevolle plek zorg dra- gen. In de drie komende jaren willen wij ze herinrich- ten om:• Het parkoers van de pelgrim meer coherent te maken,
  • De stilte en de bezinning bij de Grot te bevorde- ren,
  • Oplossingen te vinden voor de flux van de groe – pen pelgrims,
  • Meer harmonie te brengen in het geheel van de omgeving. Met de medewerking van een architectenbureau lijkt het ons verstandig het geheel van deze omgeving te herdenken, ook als de werken zich om financiële redenen zullen spreiden over meerdere jaren.
  • De zone tussen het Rozenkransplein en de Grot zal worden ontworpen als een ruimte ter voorberei- ding op de bezinning. Niet alleen de medailles, maar ook de kiosken voor de kaarsen en zelfs de kraan- tjes zullen worden weggenomen, om de verstrooiing en het lawaai te vermijden. Deze zone zal vol bomen staan en tot stilte uitnodigen.
  • De ruimte voor de Grot zal volledig open blijven. De heraanleg van de vloer moet aanduiden dat het een plek voor gebed en bezinning is. Het meubilair en de belichting van de Grot zal vernieuwd worden.
  • De zone die nu is gereserveerd voor de kaarsen zal worden bestemd voor de geste van het drinkenen het zich wassen, het gebaar dat Maria aan Ber- nadette heeft gevraagd te stellen en die deel is van de bedevaarttraditie van Lourdes. De pelgrims zullen dus naar het water van de bron kunnen gaan na hun bezoek aan de Grot, wat meer coherent is.

De nieuwe kraantjes zullen niet ontworpen worden om allerlei kruiken met water van Lourdes te vullen.
Deze ruimte moet worden gereserveerd voor de geste die aan Bernadette werd gevraagd. Flessen en bidons vullen is geen gebed. Dat verwekt veel lawaai en beweging. Het moet elders gebeuren, maar de geschikte plaats ervoor moet nog worden gevonden.

  • De huidige opslagplaats van de kaarsen zal wor- den vervangen door een tweede sacristie voor de Grot. De huidige sacristie is immers te klein voor een groot aantal concelebranten. Het nieuwe gebouw, in oppervlakte even groot als het huidige, zal ook een rustplaats hebben voor de ziekenhelpers. De huidige sacristie zal worden heringericht met een rustplaats voor het H. Sacrament.
  • De Baden zullen ter plaatse blijven en dus niet verplaatst naar de andere kant van de Gave. Het inte- rieur zal worden heringericht. Wij werken ook aan een nieuwe vormgeving van het “plateau” van de Baden, de wachtplaats voor hen die in de Baden willen gaan.
  • Wij zullen een nieuwe voetgangersbrug bouwen tegenover de Baden. Over deze brug, op de andere oever van de Gave, in de richting van de H. Bernadet- De herinrichting van de omgeving van de Grot Photo V incenttekerk, zullen kaarsenstaanders worden geplaatst. Zij zullen als het ware een “kapel van licht” vormen en de pelgrims toelaten hun individuele kaarsen te plaatsen (de grote kaarsen blijven waar ze nu staan).
  • De nieuwe voetgangersbrug maakt het dus voor de pelgrims mogelijk naar de kapel van het licht te gaan zonder voor de Grot te moeten passeren. Zij vergemakkelijkt ook de toegang tot de Baden voor de pelgrims die in het ziekencentrum Notre-Dame verblijven.
  • Er zal later een andere voetgangersbrug worden gebouwd recht tegenover de ingang van het zieken- centrum Notre-Dame en ter hoogte van het stand- beeld van Jean-Marie Vianney. Zo zullen de gasten van het ziekencentrum niet langer onder de arcades moeten passeren om naar hun logies te gaan.

Dat moet natuurlijk allemaal gebeuren in samenwerking met de diensten van de Staat die waken over de bescherming tegen de overstromingen. Daartoe zijn studies bezig, om te onderzoeken welke schikkingen er getroffen moeten worden om bij eventuele nieuwe overstromingen de meest gevoelige plekken te beschermen.

4. De “plaats van de Kerk”

O p lange termijn lijkt het mij noodzakelijk de zone te herdenken van de paviljoenen, van de Notre-Dame kapel en van het gebouw met het Bernadettemuseum en de diensten van de communicatie. Heel deze zone ligt in een overstromingsgebied. Ook daar moeten wij vanzelfsprekend samenwerken met de stad Lourdes en de diensten van de Prefectuur. Wij werken samen met de verantwoordelijken van de Hospitaliteit van O.L.Vrouw van Lourdes om deze zone nieuw in te richten als een zone voor ontmoetingen, voor feest, voor picknick, kortom een plek voor de pelgrims. Het Heiligdom zelf wordt dan eerder voorbehouden voor gebed en liturgie. Wij mankeren een plek waar de klemtoon ligt op de gezelligheid, bestaande uit een aantal zalen, tijdens het seizoen ter beschikking van de kerkelijke diensten en bewegingen en uit installaties voor informele ontmoetingen, feesten of maaltijden voor families of groepen.

5. De diensten van het Heiligdom

De algemene organisatie

In de loop van het jaar 2013 werden twee projecten uitgevoerd:
  • Wij hebben een aantal ‘polen’ gecreëerd die de diensten volgens de beroepen groeperen. Het werd immers dringend een coherente organisatie te vinden om het werk en de samenwerking van de 22 diensten van het Heiligdom te vergemakkelijken. De vorming van de polen laat, dank zij de raad van het Heilig- dom die alle verantwoordelijken van de polen rond de rector en de econoom bijeenbrengt een grotere autonomie toe voor de diensten, een betere onderlin- ge coördinatie en een vereenvoudiging van de com- municatie.
  • De diensten van de communicatie werden ge- groepeerd en met een audit werden de doelstellingen en de organisatie van deze afdeling gepreciseerd.

In de volgende jaren zullen wij werken aan meer samenwerking tussen de polen en de diensten enerzijds, tussen de chapelains en de verantwoordelijken van de polen anderzijds.

Wij beginnen trouwens te werken aan een meer vruchtbare samenwerking tussen het personeel en de vrijwilligers. Lourdes heeft op dat vlak veel ervaring: van bij het begin van de bedevaarten werken chapelains, personeel, religieuzen (M/V) en vrijwilligers samen om de pelgrims te ontvangen. Met de Hospitaliteit van O.L.Vrouw van Lourdes en de dienst van de ‘gidsen’ moet de verantwoordelijkheid van
elkeen en onze werkmethodes worden uitgeklaard. Dat moet gebeuren om de kwaliteit van ons onthaal
te verbeteren, maar ook om de geest van dienstbaarheid en eenheid te versterken tussen allen die in het
Heiligdom werken.

De pool ontwikkeling

Wij zullen in het Heiligdom een pool creëren die belast is met de ontwikkeling. Het is een functie die tot nu toe niet bestond. De opdracht van deze nieuwe dienst zal zowel bestaan uit het doen kennen van het Heiligdom naar buiten toe, het nauw samenwerken met de economische krachten van het departement en het zoeken naar nieuwe inkomsten voor het Heiligdom.

  • Het Heiligdom doen kennen betekent contacten leggen met reisbureaus om een bezoek aan Lourdes mogelijk te maken voor christenen van andere conti- nenten.
  • Nauw samenwerken met de economische krachten van het departement is de nodige samenwerking ont- wikkelen met de omliggende gemeentes van Lourdes, de toeristische diensten, de hotelhouders, de luchtha- ven en de toeristische sites, ten einde onze inspannin- gen in dienst van de pelgrims te coördineren.
  • Nieuwe bronnen van inkomen vinden is niet alleen fondsen zoeken bij Franse en buitenlandse weldoe- ners. Het betekent ook, vertrekkend van de huidige boekhandel, een kleine commerciële activiteit op touw zetten om het financiële evenwicht van het Heiligdom te verzekeren. Wij zullen dus dit jaar een verantwoordelijke voor deze pool aannemen.

Het budgettair evenwicht

MZelfs in deze broze economische situatie en met een verminderd aantal pelgrims moeten wij absoluut tegen 2015 een economisch evenwicht bereiken. Wij zoeken dus naar nieuwe inkomsten. Wij verwachten ook van de georganiseerde bedevaarten dat zij hun verantwoordelijkheid opnemen en de gevraagde deelname storten.

Wij zullen ook waken over onze uitgaven en proberen onze aankopen en onze voorgestelde diensten aan de
bedevaarten te rationaliseren. Zoals wij al in 2013 deden, zullen ook nu sommige mensen op rust gaan zonder vervangen te worden. Wij zullen in de komende jaren misschien ook lichtjes het aantal seizoenarbeiders moeten verminderen. Dat zal altijd gebeuren met heel veel aandacht voor de mensen en voor hun eigen situatie.

6. Conclusion

Ik wil alle personeelsleden en vrijwilligers van het Heiligdom danken. Na bijna twee jaar heb ik veel achting voor hun beroepsbekwaamheid en voor hun beschikbaarheid om zo goed mogelijk alle pelgrims te onthalen. De economische crisis en de overstromingen enerzijds en de ge-loofscrisis anderzijds hebben geleid tot een verminderd aantal pelgrims. Dat belet ons niet om projecten te maken en inventief te zijn. Ons Heiligdom heeft een toekomst als het trouw blijft aan de zending die het werd toevertrouwd en de dorst begrijpt van hen die aan de bron komen drinken. Juist in een periode van crisis, van twijfel en beproeving moeten wij zoeken hen te onthalen die in het Heiligdom van Lourdes komen zoeken naar licht en hoop.

Ik wil ook al onze partners danken: de Hospitaliteit O.L. Vrouw van Lourdes en alle Hospitaliteiten, de verenigingen van bedevaartdirecteurs, de religieuze congregaties, de zo gulle weldoeners, de stad Lourdes, het departement Hautes-Pyrénées en de regio Midi-Pyrénées. Dank zij uw samenwerking, uw inspanningen, uw vertrouwen en uw liefde voor Lourdes kunnen wij elk jaar zoveel pelgrims onthalen. Met u samenwerken verschaft ons veel vreugde en wij bevestigen u onze beschikbaarheid.

Ik dank ten slotte Pater rector en alle chapelains van de Grot. Dank voor uw werk van verkondiging en verzoening! Dank voor de hoop die u aan de pelgrims geeft door de viering van de sacramenten, door uw woorden, door uw aanwezigheid en door uw gebed!

Ik vraag voor u allen de zegen van de Heer, op voorspraak van O.L.Vrouw van Lourdes en van de heilige
Bernadette.

Bij wijze van besluit wil ik u enkele woorden van paus Franciscus uit Evangelii Gaudium ter bezinning meegeven: “Er is een mariale stijl in de evangeliserende activiteit van de Kerk. Want telkens wanneer wij naar Maria kijken, geloven wij opnieuw in de revolutionaire kracht van de tederheid en de genegenheid (…). Die dynamiek van gerechtigheid en tederheid, van contemplatie en weg naar de ander is wat van haar een kerkelijk model maakt voor de evangelisatie. Wij vragen haar dat zij met haar moederlijk gebed ons helpt opdat de Kerk een huis wordt voor velen, een moeder voor alle volken en de geboorte van een nieuwe wereld mogelijk maakt (EG nr. 288).

Lourdes, 11 februari 2014, Mgr Nicolas Brouwet, Bisschop van Tarbes en Lourdes