De foto’s van Bernadette werden genomen in de beginjaren van de fotografie, in Lourdes en Nevers. Zij werd nooit gefotografeerd tijdens de verschijningen. E.H. Laurentin, de historicus van Lourdes, heeft meer dan 70 authentieke foto’s verzameld. Zij werden gemaakt tussen 1861 en 1868, en in 1879 bij haar sterven.
Deze tentoonstelling toont de gehoorzaamheid van Bernadette bij 6 impresario – fotografen, maar ook haar evenwichtigheid, haar zin voor matigheid en zelfs haar innerlijkheid. Men kan haar kracht tot weerstand raden, om de bedreigende autoriteiten in de ogen te kijken.
Het leven van Bernadette wordt gepresenteerd met een serie glasramen, “een weg van licht”. Deze evocatie is ook de gelegenheid om hulde te brengen aan een kunst die in Lourdes in 1969 het licht zag. Na het bewonderen van deze tentoonstelling kunt u naar de ondergrondse basiliek gaan, die daar deze glasramen (gemmaux*) karig is verlicht, en tevens over de Mysteries van de Rozenkrans (1987) van Robert Falcucci en van de Kruisweg van Christus (1981) door Denys de Solère.
* de term “gemmail”, “gemmaux” in het meervoud, is de samenvoeging van twee Franse woorden: “gemme” (kostbare steen of gekleurd glas) en ”émail” (die de stukjes glas vastzet). In tegenstelling met een gewoon glasraam zijn hier stukjes gekleurd glas boven elkaar geplaatst en laten er het licht doorschijnen. Deze techniek werd geïnitieerd door Jean Crotti na de Tweede Wereldoorlog en ontwikkeld door Roger Malherbe-Navarre. Dit systeem heeft de bijzonderheid dat de belichting van achter komt en zo de ondergrondse basiliek Pius X kan verlichten.
1 av. Monseigneur Théas
